January is een hopeloze romanticus die vertelt over haar leven alsof ze in haar eigen feelgoodroman zit. August is een serieus en literair type die gelooft dat liefde een sprookje is. January en Gus hebben meer gemeen dan ze eigenlijk denken, beide zijn ze blut, ze hebben een writer’s block en een deadline dat hun boek voor het einde van de zomer klaar moet zijn. Op een avond sluiten ze een weddenschap om elkaars boek te schrijven. Ze lopen het risico om in elkaars huid te kruipen en hun leven voorgoed te veranderen, maar ze beloven dat niemand verliefd wordt. Kunnen ze hun deadlines halen en de belofte in stand houden?
Emily Henry heeft een fijne schrijfstijl die je meeneemt in dit heerlijke verhaal. Het heeft zijn luchtige moment, maar ze schuwt ook de hardere onderwerpen er niet in. De balans die ze daarin weet te vinden is goed en zorgt ervoor dat je door wilt blijven lezen.
Gus is een serieuze man die niet gelooft in de liefde, maar hij heeft wel hulp nodig met het schrijven van zijn boek. January daarin tegen is het tegenovergestelde en is een hopeloze romanticus, maar ook zij heeft haar problemen met het schrijven van haar boek. Ze besluiten om elkaar te helpen en maken de belofte dat ze niet verliefd op elkaar zullen worden. De twee hebben een geschiedenis en kunnen elkaar niet uitstaan, maar toch voel je dat er meer zit. Beide hebben zo hun eigen rugzakje dat ze heeft gevormd tot wie ze op dat moment zijn. Het schrijven van elkaars verhalen zorgt ervoor dat ze meer tijd met elkaar door moeten brengen om in elkaars huid te kunnen kruipen, maar ze leren elkaar hierdoor ook steeds beter kennen en dat zorgt voor een mooi verhaal. Het verhaal wist me te raken zodat ik vaak met een lach, maar ook met een traan op mijn gezicht zat te lezen.
Dit was mijn allereerste Emily Henry boek en ik heb er ontzettend van genoten. Ik ben heel benieuwd naar een volgend boek van haar hand en hoop daarvan net zo te kunnen genieten als van dit verhaal.