Nadat een brute aanslag de stad van haar magie heeft beroofd is het aan Banu Manizeh om samen met Dara de vrede te herstellen. Ze moeten een verbrokkelde alliantie weer tot leven wekken en een onwillig en strijdend volk stabiliseren, maar dan moet ze wel eerst haar dochter Nahri kunnen terugvinden.
Nahri en Ali zijn ternauwernood aan hun moorddadige familie en de dodelijke politieke spelletjes ontsnapt. Nu ze eenmaal veilig in Caïro zijn aangekomen staan ze voor moeilijke keuzes. Nahri is blij met haar oude ritme en de vertrouwdheid van thuis, maar weet ook maar al te goed dat ze geliefden heeft overgeleverd aan een tiran. Ali kan de stad die ze ontvlucht zijn niet loslaten en is vastbesloten om terug te keren en zijn achtergebleven familie te redden.
Het afscheid van zijn geliefde Nahri, heeft er bij Dara voor gezorgd dat hij zijn ergste demonen heeft losgelaten. Om ze te verslaan moet hij zijn verleden onder ogen durven te komen en ontdekt hij tot zijn grote verslagenheid dat de Nahids een duister geheim met zich meedragen.
Nu de vrede verder lijkt te zijn dan ooit en oude spelers weer op het toneel verschijnen, zien Nahri, Ali en Dara in dat ze de strijd moeten aangaan om de wereld opnieuw op te kunnen bouwen. Ze vechten tegen degenen van wie ze ooit hielden en komen iedereen onder ogen die ze ooit kwaad hebben gedaan. Zullen ze overeind blijven staan in deze strijd of is iedereen verloren?
Het gouden rijk is een dik afsluitend deel in deze trilogie, die me vast heeft weten te houden en me naar antwoorden heeft doen snakken. S.A. Chakraborty weet hoe ze een wereld moet opbouwen en personages moet maken die je aan het lezen houden. De balans tussen de rust en de spannende momenten wordt goed aangehouden, maar je moet wel je focus erbij kunnen houden want er gebeurd zoveel en door alle verschillende politieke spanningen kan je al snel het overzicht verliezen wie nu wat was.
Nahri, Ali en Dara moeten allemaal hun demonen onder ogen komen en keuzes maken die de rest van hun leven zullen gaan bepalen. De strijd die ze leveren wordt er niet makkelijker op en de risico’s op nog meer verliezen wordt groter. Vooral bij Dara is er een hele grote interne strijd gaande en wat gun ik hem toch veel ondanks alle verschrikkelijke dingen die hij heeft gedaan. De puzzelstukjes worden steeds meer op zijn plek gelegd en alle losse touwtjes worden aan elkaar verbonden tot het grote geheel, maar welke kant het opvalt is tot de laatste bladzijdes nog spannend. De personages krijgen zoveel te verduren en leren zoveel over zichzelf en hun geschiedenis kennen dat ze nog meer groeien en andere keuzes gaan maken dan waar ze eerst voor wilde gaan.
Ik vind het jammer dat deze serie tot een einde is gekomen, maar ik kijk er met veel plezier op terug. Hoewel politieke Fantasy niet een van mijn favoriete subgenres is en ik echt wel mijn focus erbij moest houden kan ik deze serie wel aanraden. Ik ben heel erg benieuwd naar wat deze schrijfster nog meer naar buiten gaat brengen en of dat me ook zo weet vast te houden in het verhaal.