Een schip op de Seine is waar de boekenapotheek van Parijs zich bevind en waar boekhandelaar Jean Perdu romans als medicijn voor de kwalen van het leven verkoopt. Hij weet precies welk boek geschikt is voor een ander, maar zichzelf kan hij niet genezen. Eenentwintig jaar geleden verliet zijn geliefde Manon hem terwijl hij sliep. Ze liet een brief achter die hij nooit durfde te lezen. Maar deze zomer verandere dat, de zomer waarin alles verandert. Jean Perdu gaat op reis over de rivier naar het hart van de Provence, naar zijn herinnering en terug naar het leven. Zal het hem lukken deze reis te maken en hiermee zijn herinnering en zijn leven terug krijgen?
Nina George heeft een aparte schrijfstijl die je ligt of niet ligt. Zelf was ik er geen groot fan van, maar iets in het verhaal zorgde er wel voor dat ik door bleef lezen al kostte het me soms best wel veel moeite. De nieuwsgierigheid overwon het niet genieten van de manier van schrijven en de woorden die soms gebruikt werden. Het is literair geschreven, de zinnen zijn lang en soms is het niet altijd duidelijk waar het over gaat.
Jean Perdu had de liefde van zijn leven gevonden tot die hem verliet. Het enige wat ze achterliet was een brief die hij nooit durfde te lezen, tot hij het op een dag wel doet. Na het lezen van de brief besluit hij om met zijn boekenschip de reis over het water te maken en naar het hart van de Provence te varen waar zijn geliefde vandaan kwam. Hij is een man die door middel van een klein gesprekje met soms wel persoonlijke vragen tot een boek kan komen die je op dat moment nodig hebt in het leven, dit zorgt ervoor dat hij vele ontmoetingen heeft met diverse mensen die voor een korte of langere tijd een rol spelen tijdens zijn reis. De personages die je om hem heen ontmoet worden goed beschreven, maar omdat het er soms zoveel zijn en er alleen maar meer bij komen ben je soms wel eens de draad kwijt. De reis over de rivieren wordt mooi beschreven en het voelt soms wel alsof je echt meevaart op dat schip.
Hoewel ik niet dolenthousiast ben over het verhaal, heeft het toch een aantrekkingskracht op me waardoor ik enigszins nieuwsgierig ben geworden naar het vervolg Het boekenschip van Parijs.