New York blijkt moeilijk te veroveren voor de vierentwintigjarige kunstschilder Cleo. Ze is weliswaar op ieder feestje te vinden, maar ze kent nauwelijks iemand. Haar visum verloopt bijna en ze heeft geen geld meer om sigaretten te kopen, maar dan ontmoet ze Frank.
Hij is een twintig jaar oudere selfmade man en ze worden verliefd. Door met Frank te trouwen krijgt Cleo de vrijheid om te schilderen en de mogelijkheid om in Amerika te blijven en Frank krijgt er liefde en kunst voor terug. Daarnaast hopelijk ook een reden om minder te gaan drinken. Hun toevallige ontmoeting en hun impulsieve huwelijk hebben onvoorziene gevolgen voor henzelf en voor de mensen in hun omgeving.
Of het nu om Cleo’s beste vriend is die met zijn genderidentiteit worstelt, of Franks zus die afhankelijk is van sugardaddy’s of dat het nu Cleo en Frank zelf zijn die de beproevingen van hun huwelijk proberen te doorstaan: het zijn stuk voor stuk fascinerende personages in pijnlijk herkenbare situaties.
Coco Mellors heeft een bijzonder verhaal neergezet een verhaal waarin iedereen wel iets van zichzelf terug kan vinden en wat misschien wel confronterend over kan komen. Haar schrijfstijl is makkelijk leesbaar, maar ze gebruikt wel veel metaforen.
Cleo heeft het niet makkelijk als een kunstschilder in New York en alles zit haar tegen, maar als ze Frank ontmoet veranderd er een hoop. Frank is een man die veel en hard werkt en alles voor elkaar heeft, maar als Cleo in zijn leven komt dan wordt zijn plaatje pas compleet. Beide personages hebben een bagage met zich mee en die zorgt voor uitzonderlijke situaties. Hun relatie wordt veel op de proef gesteld en ze hebben dan ook met veel realistische problemen te maken. De personages om hun heen hebben ook allemaal hun eigen problemen en ook die worden beschreven. Dit zorgt er voor dat je best wel veel personages volgt en het soms lastig is om te begrijpen, maar uiteindelijk valt alles op zijn plek.
Hoewel dit een boek is waarvan de flaptekst me erg aansprak, is het niet een boek wat in mijn straatje pas normaal gesproken. Het is een bijzonder verhaal en ik ben blij dat ik hem heb gelezen. Ergens ben ik ook wel benieuwd naar een ander boek van Coco Mellors.
Ik wil Cisz bedanken dat ik haar dubbele recensie-exemplaar van Ambo|Anthos mocht overnemen om te recenseren.