Wanneer Felicity terugkeert naar haar dorp Heartcross, verwacht ze er maar een paar dagen te blijven. De witgekalkte huisjes in het dorpje zijn misschien haar huis, maar er liggen te veel pijnlijke herinneringen en dan met name aan een man in het bijzonder Fergus Campbell. Als het dorp vlak na haar aankomst wordt getroffen door zwaar noodweer en hierdoor de brug wordt weggevaagd zit er voor Felicity niets anders op dan te blijven, maar is dat wel wat ze wilt?
Christie Barlow heeft een fijne schrijfstijl en trekt je hiermee in deze feelgood, maar ook in het dorpje Heartcross. Het voelt namelijk net alsof je er zelf woont en iedereen daar kent zo goed weet ze het te beschrijven. Ze heeft oog voor de kleine details, zonder dat het overbodig wordt.
Felicity is van plan maar een paar dagen in Heartcross te blijven, maar het lot lijkt andere dingen voor haar in petto te hebben. Felicity begint hierdoor aan veel dingen te twijfelen en dat heeft een positieve weerspiegeling op haar ontwikkeling. Fergus komt al snel in beeld, maar hij wilt haar niet meer in zijn leven. Wat er tussen die twee gebeurd is wordt niet meteen duidelijk, maar dat het effect heeft op hun en op de mensen in het dorp is duidelijk. Beide hebben het nodige te verwerken en hun manier van ermee omgaan wordt mooi beschreven.
Ik voelde me gelijk thuis in dit heerlijke dorpje en kijk er naar uit om er weer naar terug te mogen gaan in een volgend deel, die ik zeker wil gaan lezen.