Colorado, 1948. De zeventienjarige Victoria Nash loopt op een koele herfstochtend met een gammele wagen vol met perziken uit het late seizoen naar het dorp. Op een kruispunt vraagt een jongeman haar naar de weg. Ze kan hem negeren en weglopen, maar ze doet het niet. Net zoals een regenbui de oevers van een rivier kan uithollen en haar loop kan veranderen, zo zal deze ontmoeting het leven van Victoria op zijn kop zetten. Binnenkort zal ze gedwongen worden om diep de natuur in te vluchten en haar leven en haar kostbaarste bezit achter zich te laten. Zal Victoria haar leven nog wel hetzelfde worden?
Shelley Read heeft een fijne en beeldende schrijfstijl die je echt mee terug neemt in de tijd. Ik moest wel even wennen aan de manier van schrijven waardoor ik iets moeilijker in het verhaal kwam, maar zodra het me in zijn greep nam kon ik ook niet stoppen met lezen. Het verhaal is voor die tijd best wel realistisch beschreven en daardoor verbaas je, je misschien over de gang van zaken in sommige gevallen. De titel die voor het boek gekozen is vind ik erg passend, maar het waarom daar mag je zelf achter komen als je het boek wilt gaan lezen.
Victoria is een zeventienjarige jonge vrouw die helpt in het huishouden en met het plukken van de perziken op de boerderij van haar vader. Voor haar leeftijd heeft ze al veel meegemaakt en is haar familie niet een van de makkelijke om mee om te gaan. Als ze op een dag naar het dorp loopt komt ze een jongeman tegen die haar leven veranderd. De jongeman in kwestie heeft inderdaad een effect op het leven van Victoria en hierdoor moet ze veel aangrijpende keuzes maken. Keuzes waarvan je, je niet voor zou kunnen stellen dat je die nu zou moeten maken aangezien de tijd zoveel veranderd is. Het verhaal is beeldend en realistisch voor de tijdsperiode waarin het zich afspeelt. Er zitten ook best wel wat heftige dingen in die als schokkend ervaren kunnen worden en waarbij je misschien een traantje moet laten als je daar gevoelig voor bent.
Het is een verhaal wat een beetje uit mijn comfortzone ligt, maar het heeft me aangenaam weten te verrassen. Ik ben benieuwd naar met wat voor een verhaal de schrijfster hierna gaat komen, maar ik denk wel dat ik die op zal gaan pakken.
Ik wil LS Amsterdam en Ilona da Costa bedanken voor dit buddy-read exemplaar.