De wereld van de zeventienjarige Tara staat stil sinds het overlijden van haar moeder. Ze is erg in zichzelf gekeerd en door haar verdriet en het gemis blijkt het moeilijk om het leven weer op te gaan pakken. Tijdens een kampeervakantie met haar oom en tante ontmoet ze de vijfjarige Eva, ze hebben gelijk een klik en voelen elkaar woordeloos aan. Tara weet alleen niet zo goed wat ze van de oudere broer van Eva moet vinden. Thom is lief en zorgzaam, maar kan ook zomaar uit zijn vel barsten. Ze komt erachter dat de muzikale Thom een zware last met zich meedraagt, maar hij wilt er duidelijk niet over praten. Kunnen Tara en Thom de stilte doorbreken?
Jacodine van de Velde heeft een aangrijpend verhaal geschreven waarin de thema’s omgaan met verlies en omgaan met schuldgevoel centraal staan. Het verhaal is zo geschreven dat je door wilt blijven lezen, omdat je steeds een puzzelstukje toegeworpen krijgt over beide personages wat er nu met ze is gebeurd en dat vind ik knap gedaan.
Thom hebben we al ontmoet in Wat je zegt zie je zelf en daar had hij mijn interesse al een beetje gewekt naar zijn verhaal. En die mag hij in dit boek vertellen. Zijn last die hij met zich meedraagt zorgt voor een wisselende stemming, waardoor je nog nieuwsgieriger wordt naar wat er nu gebeurd is. Hij is muzikaal, lief en zorgzaam vooral voor zijn twee zusjes. Tara heeft het zich terug getrokken sinds haar moeder is overleden. Ze wilt het liefst met rust gelaten worden, maar op de een of andere manier trekt Eva haar aandacht. Zonder een woord tegen elkaar te zeggen ontstaat er een band tussen die twee, hierdoor komt Tara ook in aanraking met de muzikale Thom, maar wat ze nu van hem vind weet ze niet zo goed. Beide personages hebben het nodige al meegemaakt en geven elkaar en jou als lezer kleine puzzelstukjes in het ontrafelen van hun leven. Het is een verhaal wat je weet te raken en je vasthoudt tot je de laatste bladzijde hebt omgeslagen.
Het verhaal speelt zich weer af op de camping Le Tournesol waar we in Wat je zegt zie je zelf ook al even hebben doorgebracht, dus het is in mijn ogen wel aan te raden om die eerst te lezen voor je deze op pakt. Ik ben benieuwd naar de volgende YA van Jacodine van de Velde en welk thema ze daar in gaat beschrijven.